پاییز رنگ رنگ

حال دلم این روزها دارد خوب می شود. 

گاهی اوقات از ته دل می خندم به این روزگار 

و شکر میکنم بخاطر پایان همه سختی ها 

فرقی نمیکند این راحتی چند روز و چند ساعت طول بکشد 

بوی تن پسرک مستم می کند، کافیست 

صدای دسته کلید همسرم بر در یعنی که هنوز در این خانه زندکی جاریست. 

مادرم همچنان در کنارم هست و دوستانی که بودنشان در کنارم باعث ماندگاریم شد.

پاییز رنگ رنگ غم هایم را آرام آرام می شوید. 

من باز هم ماندم و جنگیدم. 

 

پی نوشت :

نایب الزیاره همگی هستم در مشهد الرضا . اگر دعایم به آسمان برسد، دعایتان می کنم.

روزهای قشنگ بدون آدنوما کارسینوما...