اولین روز پاییز

پاییز را دوست دارم  ، بخصوص پاییز امسال رو

امسال می خوام غم و غصه و بیماری رو به برگهای زرد و نارنجی درختان آویزون کنم و بعد از صدای خش خش برگها زیر پاهام یواشکی لبخند بزنم  ؛ ﺑﺮﮔﻬﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺑﺎﺭ ﻧﻔﺲ بهم هدیه ﻛﺮﺩﻧﺪ

می خوام با یه عالمه آرزوی خوب پاییز رو شروع کنم

چه اهمیتی داره که حتی دیگه نمی تونم یک نفس یه درس فارسی رو برای آروین بلند بلند بخونم

دیروز امتحان کردم نشد ،  بغلم کرد و گفت : خیلی دوستت دارم

و من ایمان آوردم با ریه نداشته هم میشه مادر بود و مادری کرد

روزهای خوب پاییزی برای تک تک تون آرزو میکنم

پی نوشت :

امروز یا فردا عصر میرم پیش آنکولوژیستم تا برنامه دارویی و کنترلش رو بدونم

چند روزه عجیب دنده های شکسته ام درد می کنه فکر می کنم بهتره رانندگی رو برای مدتی کنار بزارم و برای ثایت موندنشون از کمربندهای میله دار مخصوص استفاده کنم فعلا که گیر نیاوردم

یه فکری هم باید برای ریه هام کنم شاید چسبندگی ناشی از عمل بهتر بشه و نفسم راحتتر بالا و پایین بره ؛ چاره اش پیاده روی و نفس های عمیقه که عملا برام سخته

این نیز بگذرد