روزهای بدون دلهره

دیروز یه مقاله انگلیسی می خوندم. فاصله آخرین شیمی درمانی تا رسیدن بحداقل نرمال جسمی و روحی برای یک بیمار حداقل صد روزه. 

برای برگشتن به زندگی و مهمتر از اون جامعه، فرصت زیادی نیازه. 

بخصوص این دفعه برای من ، که تقریباً از جلسه ششم درمانم دیگه نتونستم برم سر کار.

دلهره و ترسی که در وجودمه باید کمرنگتر کنم.

شاید نتیجه خوب اسکن و آزمایشم در آبان و اذر ماه و اطمینان از موثر بودن درمان کمک موثری به من کنه. 

به امید روزهای بهتر و بدون دلهره

روزهای قشنگ بدون آدنوما کارسینوما...