روزمرگی ها

مادر شوهر جان عمل آب مروارید چشم داشته

نه اینکه عمل مهمی باشد در این اوضاع نابسامان جسمی من 

اما به هر حال مادر است و دوست داشتم  پسرش در کنارش باشد در لحظات قبل از عمل

خودش هم چند روزی هوای زادگاه را در ریه هایش فرو برد ؛ شاید کنده شود از دردها و رنج های من 

هفته اول تزریق بوی مورفین می دهد و استخوان درد

خون دماغ های پی در پی و تهوع

اما وقتی تصمیم می گیری تا پای جانت بجنگی تاب می آوری همه را

دوباره سر پا می شوم ؛ هر چند که اثر داروها تجمعی باشد و تزریق های آخر توانفرساتر

باید لبخند زد و به زانو در نیامد

آدم رنگی جان منتظرم است

پی نوشت :

عامو، شوهر ما رو سیل نبره تو شیراز