بهاریه غم انگیز

بیستمین بهار غروب غم انگیزت ....و

دهمین بهاری که  پدر صبور و بزرگوارمان به تو ملحق شد

و اولین بهاری که  فدرای  نازنین آسمانی شد را به ماتم نشسته ایم ...

پرکشیدید تنهای تنها.... و ما ماندیم تنهای تنها  !

چه سالها و چه بهاران غم انگیزی...

همیشه میگفتن بهار فصل شکفتن و زنده شدن  هست ....! ولی گویا خیلی هم حقیقت نداره ...  سه نفر از گرامی ترین عزیزان، در بیست روز میانی بهاران این سالها  از میان ما پر کشیدند و آسمانی شدند ...  امان از بازیهای روزگار ... پس صبر میکنیم تا کی نوبت بهار ما شود ...!؟

یاد و خاطرتون همیشه گرامی باد